ബിജെപി നേതൃത്വത്തിലുള്ള മോഡി സര്ക്കാര് ഒമ്പത് വര്ഷം പിന്നിടുമ്പോള് സമാനതകളില്ലാത്ത രീതിയിലുള്ള ജനരോഷത്തിനാണ് വിധേയരാവുന്നത്. സ്വതന്ത്ര ഇന്ത്യയുടെ ചരിത്രത്തില് മറ്റൊരു കേന്ദ്ര സര്ക്കാരും ഈ വിധത്തില് ജനദ്രോഹനടപടികള് കൈക്കൊണ്ടിട്ടില്ല, കോര്പ്പറേറ്റുകളുമായി കൈകോര്ത്ത് മുന്നോട്ടുപോയിട്ടില്ല. സാമ്രാജ്യത്വ ശക്തികള്ക്ക് ലാഭം കുന്നുകൂട്ടാനുള്ള ഒരു കോളനി രാജ്യം പോലെ ഇന്ത്യയെ വിട്ടുകൊടുത്ത കേന്ദ്ര ഭരണത്തിനെതിരെ രാജ്യമെമ്പാടുമുള്ള ജനങ്ങള് രോഷാകുലരാവുമ്പോള്, ആ പ്രതിഷേധത്തെ വഴിതിരിച്ചുവിടാനായി ഏകീകൃത സിവില്കോഡിനെ ഉപയോഗിക്കാമെന്ന രാഷ്ട്രീയതന്ത്രമാണ് പ്രധാനമന്ത്രി നരേന്ദ്ര മോദിയുടെ നേതൃത്വത്തില് ആര് എസ് എസ് – ബി ജെ പി സംഘപരിവാരം പയറ്റുന്നത്.
രാജ്യത്ത് വരാന് പോകുന്ന നിയമസഭാ, ലോക് സഭാ തിരഞ്ഞെടുപ്പുകളില് മോദിയുടെ നേതൃത്വത്തില് സംഘപരിവാരം മുന്നോട്ടുവെക്കുന്ന പ്രചരണായുധം ഏകീകൃത സിവില് കോഡ് ആയിരിക്കും. ജനതയെ ഭിന്നിപ്പിക്കാനും വോട്ടുബാങ്ക് ഉറപ്പിക്കാനും ഇതിലൂടെ സാധിക്കുമെന്നാണ് ആര്എസ്എസിന്റെ കേന്ദ്ര നേതൃത്വം വിലയിരുത്തി, ബി ജെ പി അടക്കമുള്ള സംഘപരിവാര് സംഘടനകളോട് റിപ്പോര്ട്ട് ചെയ്തിട്ടുള്ളത്. ആ രാഷ്ട്രീയ തന്ത്രമാണ് വരുംനാളുകളില് അവര് പ്രയോഗിക്കുക.
ഇന്ത്യയിലെ വ്യക്തിനിയമ
പരിഷ്കരണങ്ങള്
18-–ാം നൂറ്റാണ്ടിലെ ബ്രിട്ടീഷ് ഇന്ത്യയില് സര് വില്യം ജോണിന്റെ നേതൃത്വത്തില് ഹിന്ദു-–മുസ്ലീം നിയമങ്ങളെ ക്രോഡീകരിക്കാന് ശ്രമമുണ്ടായി. വ്യക്തിനിയമവുമായി ബന്ധപ്പെട്ട് ആശ്രയിക്കാവുന്ന നിയമസംഹിതകളും സഹായത്തിനുള്ള നിയമ പുസ്തകങ്ങളും ഇല്ലാത്തതിനാല് ജഡ്ജിമാര് അന്ന് ഏറെ ബുദ്ധിമുട്ടിയിരുന്നു. അതൊക്കെ കാരണമാണ് ആ കാലത്ത് ആംഗ്ലോ- ഹിന്ദു നിയമവും ആംഗ്ലോ-മുഹമ്മദന് നിയമവും ക്രോഡീകരിക്കപ്പെട്ടത്. ഇവ പ്രധാനമായും കൈകാര്യം ചെയ്തത് വ്യക്തിനിയമങ്ങളായിരുന്നു. ക്രിസ്ത്യാനികള്ക്കും അവരുടേതായ വ്യക്തിനിയമം ഉണ്ടായിരുന്നു. ഇന്ത്യയിലെ ബ്രിട്ടീഷ് നീതിന്യായ സംവിധാനം ക്രിമിനല് നടപടിക്രമങ്ങള് ശക്തിപ്പെടുത്താന് ശക്തമായ നിയമനിര്മാണവും ഏകീകരണവും നടപ്പിലാക്കിയിരുന്നു. വ്യക്തിനിയമങ്ങള് പ്രാബല്യത്തില് കൊണ്ടുവന്നതിനുശേഷവും ജനങ്ങള്ക്ക് അവരവരുടെ വിശ്വാസപ്രമാണം അനുസരിച്ച് ജീവിക്കാനുള്ള സ്വാതന്ത്ര്യം കൊളോണിയലിസ്റ്റുകള് അനുവദിച്ചു. 1829ലെ സതി റഗുലേഷന് ആക്റ്റും 1856 ലെ ഹിന്ദു വിധവാ പുനര് വിവാഹ നിയമവും ഹിന്ദു വ്യക്തിനിയമത്തിലെ ഇടപെടലിന്റെ ഭാഗമായിരുന്നു. പത്തൊമ്പതാം നൂറ്റാണ്ടില് സജീവമായ നവോത്ഥാന പ്രസ്ഥാനത്തിന്റെയും അതിന് നേതൃത്വം നല്കിയവരുടേയും പിന്തുണ ഇത്തരം പരിഷ്കാരങ്ങള്ക്ക് ലഭിച്ചിരുന്നു.
മുസ്ലീം വ്യക്തിനിയമങ്ങളുമായി ബന്ധപ്പെട്ട് കോടതികളില് വരുന്ന വ്യവഹാരങ്ങളില് തീര്പ്പു കല്പ്പിക്കാന് നിയമോപദേശങ്ങള് ലഭിക്കാനുള്ള നിയമസംഹിതകളും പുസ്തകങ്ങളും ലഭ്യമല്ലാത്ത സാഹചര്യത്തില് മത പണ്ഡിതന്മാരെയാണ് ജഡ്ജിമാര് ആശ്രയിച്ചിരുന്നതെന്ന് ഫ്ളാവിയ ആഗ്നസിന്റെയും മറ്റും പഠനങ്ങളില് നിന്ന് മനസ്സിലാക്കാനാവും. തുടര്ന്നാണ് മുസ്ലീം നിയമജ്ഞരുടേയും മറ്റും സഹായത്തോടെ 1937ലെ ശരിഅത്ത് ആക്ട് എന്നറിയപ്പെടുന്ന ദ മുസ്ലീം പേഴ്സണല് ലോ ആപ്ലിക്കേഷന്സ് ആക്ടും 1939ലെ മുസ്ലീം വിവാഹ ഭഞ്–ജന ആക്ടും നിലവില് വരുന്നത്. രാജ്യം സ്വാതന്ത്ര്യം നേടിയപ്പോള് ഭരണഘടനാ നിര്മ്മാണസഭയില് വ്യക്തിനിയമങ്ങള് സംബന്ധിച്ച കാര്യങ്ങള് വളരെ ഗൗരവമായി ചര്ച്ച ചെയ്യപ്പെട്ടു.
അവിഭക്ത ഇന്ത്യ, പാക്കിസ്താനും ഇന്ത്യയുമായി വിഭജിക്കപ്പെട്ടതിന് ശേഷം മുസ്ലീം വ്യക്തിനിയമങ്ങള്ക്ക് ഇന്ത്യയില് സംരക്ഷണമുണ്ടാവില്ലെന്ന വിഹ്വലത സര്വ്വേന്ത്യാ ലീഗ് പങ്കുവെക്കുകയുണ്ടായി. ആ വേവലാതി ഇല്ലാതാക്കാന് ഗാന്ധിജിയും നെഹ്രുവുമൊക്കെ വിഷയത്തില് സജീവമായി ഇടപെട്ടു. ഇന്ത്യയില് മുസ്ലീം വ്യക്തിനിയമത്തിന് സ്ഥാനമുണ്ടാവില്ലെന്നുള്ള പ്രചാരണം വെറുതെയാണെന്നും ഏകീകൃത സിവില് നിയമത്തിന് സര്ക്കാര് തയ്യാറാവില്ലെന്നും അവര് വ്യക്തമാക്കി. ഭരണഘടനാ നിര്മാണസഭയില് തുടര്ന്നും വ്യക്തിനിയമങ്ങളെ സംബന്ധിച്ചുള്ള ചൂടേറിയ ചര്ച്ചകള് നടന്നു. ഏകീകൃത സിവില് കോഡിനുവേണ്ടിയുള്ള ആവശ്യം ഉന്നയിക്കപ്പെട്ടു. വ്യക്തിനിയമങ്ങള്ക്ക് അമിതമായ പ്രാധാന്യം നല്കിയാല് സാമൂഹ്യ പരിഷ്കരണം ദുര്ബലപ്പെടുമെന്ന അംബേദ്കറുടെ വാദം പ്രസക്തമാണെന്നുകണ്ടാണ്, സിവില് നിയമ ഏകീകരണമെന്ന നിര്ദേശം ഭരണഘടനയുടെ നിര്ദേശക തത്വങ്ങളിലൊന്നായി ഉള്ക്കൊള്ളിച്ചിട്ടുള്ളത്.
ഹിന്ദുമതം അപകടത്തിലെന്ന്
കോണ്ഗ്രസ് മന്ത്രിമാര്
കോണ്ഗ്രസ് പാര്ട്ടിയിലെ ചില നേതാക്കളും ആര് എസ് എസ് അനുകൂലികളും ഹിന്ദു വ്യക്തി നിയമത്തില് പരിഷ്കരണം നിര്ദേശിച്ചുകൊണ്ടുള്ള ഹിന്ദു കോഡ് ബില് പാര്ലമെന്റില് അവതരിപ്പിച്ചപ്പോള് “ഹിന്ദുമതം അപകടത്തില്” എന്ന് മുദ്രാവാക്യം വിളിച്ച് ബില്ലിന് തടസ്സം നിന്നു. നെഹ്രു മന്ത്രിസഭയിലെ നിയമ മന്ത്രിയായിരുന്ന അംബേദ്കര് 1951 ഫെബ്രുവരി 5ന് ബില്ലവതരിപ്പിക്കുമ്പോള് ഉപപ്രധാനമന്ത്രിയായിരുന്ന സര്ദാര് വല്ലഭ്ഭായ് പട്ടേല്, ഹിന്ദുമഹാസഭയുടെ നേതാവും വ്യവസായ വകുപ്പ് മന്ത്രിയുമായിരുന്ന ശ്യാമപ്രസാദ് മുഖര്ജി, കോണ്ഗ്രസ് അധ്യക്ഷനായിരുന്ന പട്ടാഭി സീതാരാമയ്യ, പണ്ഡിറ്റ് മദന്മോഹന് മാളവ്യ തുടങ്ങിയവരുടെ നേതൃത്വത്തിലാണ് പ്രതിഷേധമുയര്ന്നത്.
ഹിന്ദു കോഡ് ബില്ലിന്റെ കരട് 1947 ല് ഭരണഘടനാ നിര്മാണ സഭയില് അവതരിപ്പിച്ചപ്പോള് ഡോ. രാജേന്ദ്ര പ്രസാദിന്റെ നേതൃത്വത്തില് എതിര്പ്പുയര്ന്നിരുന്നു. സ്വത്തവകാശം, വിവാഹമോചനം തുടങ്ങിയ കാര്യങ്ങളില് ഹിന്ദു സ്ത്രീകള്ക്ക് അവകാശം ലഭിക്കുമ്പോള് സമുദായത്തിന്റെ ചട്ടക്കൂട് തന്നെ തകരുമെന്ന അഭിപ്രായമാണ് അന്ന് വിമര്ശകര് മുന്നോട്ടുവെച്ചത്. അതു സംബന്ധിച്ച സംവാദങ്ങള് വിവാദമായി മാറുകയും വൈരാഗ്യമായി മൂര്ച്ഛിക്കുകയും ചെയ്തപ്പോഴാണ് ഭരണഘടനാ ശില്പ്പിയെന്ന് അറിയപ്പെടുന്ന ഡോ. അംബേദ്കര്ക്ക് മന്ത്രിസഭയില് നിന്ന് രാജിവെക്കേണ്ടി വന്നത്.
മുസ്ലീം വ്യക്തി നിയമ ബോര്ഡിന്റെ ആവിര്ഭാവം
സോഷ്യലിസ്റ്റ് മനോഗതിയോടെ മുന്നോട്ടുപോയ ജവഹര്ലാല് നെഹ്രു, കോണ്ഗ്രസിലെ തീവ്രവലതുപക്ഷക്കാരുടെ എതിര്പ്പിനെ മറികടന്നുകൊണ്ട് 1955ല് ഹിന്ദു മാര്യേജ് ആക്ടും 1956ല് ഹിന്ദു അഡോപ്ഷന്സ് ആൻഡ് മെയിന്റനന്സ് ആക്ടും നിയമമാക്കി. ആ ഘട്ടങ്ങളിലെല്ലാം വലിയ രീതിയിലുള്ള എതിര്പ്പുയര്ന്നുവന്നു എന്നത് ചരിത്രമാണ്. ഹിന്ദു മഹാസഭയുടെ നേതൃത്വത്തില് മുസ്ലീം വ്യക്തിനിയമം പൊളിച്ചെഴുതണമെന്ന ആവശ്യം അപ്പോഴാണ് ഒരു ക്യാമ്പയിനായി ശക്തമായി ഉയര്ന്നുവന്നത്. 1963ലും 1972ലുമൊക്കെ അതിനായുള്ള ചില പരിശ്രമങ്ങള് സര്ക്കാരിന്റെയും ചില സംഘടനകളുടേയും ഭാഗത്തുനിന്നും ഉണ്ടായി. ഈ ഘട്ടത്തിലെല്ലാം തീവ്ര വലതുപക്ഷ നേതാക്കളും സംഘടനകളുമാണ് ഏക സിവില് കോഡ് ആലോചനകളേതുമില്ലാതെ നടപ്പിലാക്കണമെന്ന് ആവശ്യപ്പെട്ടത്. 1973ല് അഖിലേന്ത്യാ മുസ്ലീം വ്യക്തി നിയമ ബോര്ഡ് സ്ഥാപിക്കുന്ന പശ്ചാത്തലം അതാണ്. ഷിയാ, സുന്നി, ബറേല്വി വിഭാഗങ്ങളുടെയെല്ലാം പ്രതിനിധികള് ആ ബോര്ഡിലുണ്ടായിരുന്നു. ഇസ്ലാമിക നിയമസംഹിത അഥവാ ശരിഅത്ത് സംരക്ഷണമായിരുന്നു വ്യക്തിനിയമ ബോര്ഡ് ലക്ഷ്യമിട്ടത്.
ഷബാനു കേസും കോണ്ഗ്രസിന്റെ വോട്ടുബാങ്ക് രാഷ്ട്രീയവും
1985 ഏപ്രില് 23ന് അഹമദ് ഖാന് – ഷബാനു കേസില് ജസ്റ്റിസ് വൈ വി ചന്ദ്രചൂഡിന്റെ നേതൃത്വത്തിലുള്ള അഞ്ചംഗ ഭരണഘടനാ ബഞ്ച് വിധി പ്രസ്താവിച്ചു. മുസ്ലീം വിവാഹമോചിതയ്ക്ക് പുനര് വിവാഹം വരെ മുന് ഭര്ത്താവ് ചെലവിന് കൊടുക്കണമെന്നും ഏകീകൃത സിവില് കോഡ് നടപ്പിലാക്കാന് രാജ്യം തയ്യാറാകണമെന്നും സുപ്രീം കോടതി അന്ന് പറയുകയുണ്ടായി. ഇത് ശരിഅത്ത് വിവാദമായി രാജ്യമാകെ പടര്ന്നുപിടിച്ചു. കോടതി വിധി ദൈവനിര്മിതമായ ശരിഅത്തിനെതിരാണെന്നും ഇത് മറികടക്കാന് പുതിയ നിയമനിര്മാണം വേണമെന്നും ആവശ്യപ്പെട്ട് വ്യക്തി നിയമ ബോര്ഡിന്റെ നേതൃത്വത്തില് മുസ്ലീം സംഘടനകള് അന്നത്തെ പ്രധാനമന്ത്രി രാജീവ് ഗാന്ധിയേയും കോണ്ഗ്രസ് നേതൃത്വത്തേയും സമീപിച്ചു. മുസ്ലീംലീഗ് നേതാവ് ബനാത്ത്–വാലയും സയ്യിദ് ശഹാബുദ്ദീനും ലോക് സഭയിലും രാജ്യസഭയിലും ഇത് സംബന്ധിച്ച സ്വകാര്യ ബില്ലുകള് അവതരിപ്പിച്ചു. അപ്പോഴാണ് ആ സ്വകാര്യ ബില്ലുകള് പിന്വലിച്ചുകൊണ്ട് രാജീവ് ഗാന്ധി സര്ക്കാര് തന്നെ, 1986 ലെ മുസ്ലീം വുമണ്സ് റൈറ്റ് ടു പ്രൊട്ടക്ഷന് ഓണ് ഡൈവോഴ്സ് ആക്റ്റ് കൊണ്ടുവന്നത്. മുസ്ലീം വോട്ടുബാങ്കില് കണ്ണുനട്ടാണ് രാജീവ് ഗാന്ധി അന്ന് ആ സമീപനം കൈക്കൊണ്ടത് എങ്കില് ഇന്ന്, ഹിന്ദു വോട്ടുബാങ്കില് കണ്ണുനട്ടുനില്ക്കുന്ന കോണ്ഗ്രസ് എ ഐ സി സി, ഏക സിവില് കോഡ് വേണ്ടെന്നു പറയാന് ധൈര്യം കാണിക്കുന്നില്ല.
ഇന്നത്തെ ഇന്ത്യയും
പൊതുസിവില് നിയമവും
ഇന്ന് രാജ്യം അഭിമുഖീകരിക്കുന്ന പ്രതിസന്ധി, ഫാസിസ്റ്റ് സ്വഭാവം പ്രകടിപ്പിക്കുന്ന കേന്ദസര്ക്കാരാണ് നിലവിലുള്ളത് എന്നതാണ്. 1925ല് സ്ഥാപിതമായ ആര് എസ് എസ് 2025ല് നൂറുവര്ഷം തികയ്ക്കുകയാണ്. ആ വേളയില് ഇന്ത്യയെ ഹിന്ദുരാഷ്ട്രമാക്കി മാറ്റുമെന്ന് ആര് എസ് എസ് പ്രഖ്യാപിച്ചിട്ടുണ്ട്. അത് യാഥാര്ത്ഥ്യമാക്കാനുള്ള പരിശ്രമത്തിലാണ് ആര് എസ് എസ് പ്രചാരകന് കൂടിയായ പ്രധാനമന്ത്രി നരേന്ദ്ര മോദിയുള്ളത്. ഭരണഘടനാ നിര്മ്മാണ സഭ, ഏകീകൃത സിവില് കോഡിന് വേണ്ടി ചര്ച്ച നടത്തിയ സമയത്തും ശരിഅത്ത് വിവാദം കൊടുമ്പിരിക്കൊണ്ട സമയത്തുമുള്ള ഇന്ത്യയല്ല ഇന്നുള്ളത്.
പ്രധാനമന്ത്രി നരേന്ദ്ര മോദി ഗുജറാത്ത് മുഖ്യമന്ത്രിയായിരുന്ന വേളയിലാണ് ഗുജറാത്ത് വംശഹത്യ നടന്നത്. മുസ്ലീങ്ങളെ കൂട്ടക്കുരുതി നടത്തിയ ഹിന്ദു ഭീകരവാദികളുടെ ഫാസിസ്റ്റ് മനോഭാവം ലോകത്തെയാകെ നടുക്കിയതാണ്. മണിപ്പൂരില് ഇപ്പോള് നടക്കുന്നത് ക്രിസ്ത്യന് വംശഹത്യയാണെന്ന റിപ്പോര്ട്ടുകള് പുറത്തുവരുന്നു. ആ സംസ്ഥാനം ഭരിക്കുന്നത് ബി ജെ പിയാണ്. പ്രധാനമന്ത്രി മോഡി മണിപ്പൂരിലെ കലാപം ഇല്ലാതാക്കാനോ, അവിടെയുള്ള ജനങ്ങളെ അഭിസംബോധന ചെയ്യാനോ ഇതുവരെയും തയ്യാറായിട്ടില്ല. മണിപ്പൂരില് വംശഹത്യ അരങ്ങേറുന്ന വേളയിലാണ് ഭോപ്പാലില് വെച്ച്, പത്തുലക്ഷം ബി ജെ പി പ്രവര്ത്തകരോട് തത്സമയം സംസാരിച്ച പ്രധാനമന്ത്രി നരേന്ദ്ര മോദി, ഏകീകൃത സിവില് കോഡ് രാജ്യത്ത് നടപ്പിലാക്കുമെന്ന് പ്രഖ്യാപിച്ചത്. ഇതിലൂടെ തീര്ത്തും വര്ഗീയമായ അജൻഡ പയറ്റാനാണ് ആര് എസ് എസ് – ബി ജെ പി സംഘപരിവാരവും നരേന്ദ്ര മോദിയുടെ നേതൃത്വത്തിലുള്ള കേന്ദ്ര സര്ക്കാരും ശ്രമിക്കുന്നത്.
ഇത്തരമൊരു സാഹചര്യത്തില് ഇന്ത്യന് നാഷണല് കോണ്ഗ്രസ് അടക്കമുള്ള പ്രതിപക്ഷ പാര്ട്ടികള് ഏകീകൃത സിവില് കോഡിനെതിരെ രംഗത്തുവരുന്നതാണ് രാഷ്ട്രീയ ശരിമ. അതിന് തയ്യാറാവാത്ത കോണ്ഗ്രസ് കുറേക്കാലമായി മികച്ച ബി ജെ പിയാവാനാണ് പരിശ്രമിക്കുന്നത്. കോണ്ഗ്രസിന് രാജ്യത്തിനു മുമ്പാകെ ഒരു നിലപാട് മുന്നോട്ടുവെക്കാനാവുന്നില്ല. വിവിധ കോണ്ഗ്രസ് നേതാക്കള്, വിവിധ സംസ്ഥാനങ്ങളില് നിന്ന് വ്യത്യസ്തങ്ങളായ അഭിപ്രായങ്ങള് പറയുന്നു. ഏകീകൃത സിവില് കോഡ് നടപ്പിലാക്കാന് ഇന്ത്യന് സമൂഹം പ്രാപ്തമായില്ലെന്ന് പറയാനുള്ള ആര്ജ്ജവം കോണ്ഗ്രസിനില്ലാതെ പോയി.
ഇന്നത്തെ കടമ
ഏകീകൃത സിവില് കോഡ് നടപ്പിലാക്കുന്നതിലൂടെ രാജ്യത്തെ മുസ്ലീങ്ങളെയാണ് ലക്ഷ്യമിടുന്നത് എന്ന സന്ദേശമാണ് മോഡിയും ആര് എസ് എസ് – ബി ജെ പി സംഘപരിവാരവും തന്ത്രപൂര്വ്വം മുന്നോട്ടുവെക്കുന്നത്. എന്നാല്, യാഥാര്ത്ഥ്യം അങ്ങിനെയാവില്ല. രാജ്യത്തെ ഗോത്ര വിഭാഗങ്ങളടക്കമുള്ള വൈവിധ്യമാര്ന്ന ജനസമൂഹങ്ങളെ സിവില്കോഡ് ബാധിക്കും. നൂറ്റാണ്ടുകളായി പിന്തുടരുന്ന സാമൂഹ്യക്രമങ്ങള് വെല്ലുവിളിക്കപ്പെടും. ഹിന്ദുമതത്തില് തന്നെ വ്യത്യസ്ത ജാതി വിഭാഗങ്ങളുണ്ട്. പട്ടികജാതി പട്ടിക വര്ഗ വിഭാഗങ്ങളില് തന്നെ വ്യത്യസ്ത ജാതികള്ക്ക് വ്യത്യസ്ത ആചാരാനുഷ്ഠാനങ്ങളാണ് നിലവിലുള്ളത് ഇതൊക്കെ എങ്ങനെയാണ് കൈകാര്യം ചെയ്യപ്പെടുക എന്നത് ഒരു വിഷയമാണ്. രാഷ്ട്രീയ ലാഭത്തിനുവേണ്ടി വിനാശകരമായ നീക്കമാണ് നരേന്ദ്ര മോഡിയും സംഘവും നടത്തുന്നത്.
“ശരിഅത്തും മതഭ്രാന്തന്മാരും” എന്ന ലേഖനത്തില് ഇ എം എസ് എഴുതിയത് ഇവിടെ പ്രസക്തമാണ്. :
“മുസ്ലീം സമുദായത്തിലെ പൊതുജനാഭിപ്രായം – സ്ത്രീകളുടെ വിശേഷിച്ചും- ജനാധിപത്യപരമായ പ്രവര്ത്തനങ്ങള്ക്ക് അനുകൂലമായിക്കൊണ്ടിരിക്കുകയാണ്. അത് ഇനിയും തുടരുകയും ചെയ്യും. അങ്ങനെ മാത്രമേ ഏതാനും പതിറ്റാണ്ടുകള്ക്കകത്ത് ‘എല്ലാ സമുദായങ്ങള്ക്കും ബാധകമായ പൊതു സിവില് നിയമം’ എന്ന ഭരണഘടനയിലെ ലക്ഷ്യപ്രഖ്യാപനം പ്രാവര്ത്തികമാക്കാന് കഴിയൂ. അതിനുവേണ്ട ക്ഷമ കാണിക്കാതെ ഇപ്പോള് തന്നെ പൊതു സിവില് നിയമം നടപ്പിലാക്കണമെന്ന് ശഠിക്കുന്നത് ന്യായമോ പ്രായോഗികം പോലുമോ അല്ല.”ഇ എം എസ് ഇത് എഴുതുന്നത് രാജ്യത്ത് ബി ജെ പി സര്ക്കാര് അധികാരത്തില് വരുന്നതിനു മുമ്പാണ്. അതിനുശേഷം ഹിന്ദുത്വ വര്ഗീയത രാജ്യത്ത് അധികാരത്തില് വന്നു. ബി ജെ പി സര്ക്കാര്, ജനാധിപത്യത്തേയും മതനിരപേക്ഷതയേയും വെല്ലുവിളിച്ചുകൊണ്ടാണ് മുന്നോട്ടുപോകുന്നത്. അവര് ഭരണഘടന തന്നെ അട്ടിമറിക്കാന് ശ്രമിക്കുകയും ജനങ്ങളെ വര്ഗീയമായി ഭിന്നിപ്പിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു. മതഭ്രാന്ത് തലയ്ക്കുപിടിച്ച കൂട്ടമാണ് കേന്ദ്രസര്ക്കാരിനെ നയിക്കുന്നത്. അവര് ഏകീകൃത സിവില് കോഡിനായി ശബ്ദമുയര്ത്തുമ്പോള് അതിന്റെ പിന്നിലുള്ള വര്ഗീയ, രാഷ്ട്രീയ ലക്ഷ്യം മനസ്സിലാക്കി പ്രതിരോധിക്കുക എന്നതാണ് ഇന്നത്തെ കടമ. ♦