ജനാധിപത്യം 
സംരക്ഷിക്കാൻ 
പ്രതിരോധമാകുക

ഇന്ത്യൻ റിപ്പബ്ലിക്കിന്റെ എഴുപത്തിയഞ്ചാം വാർഷികം ആചരിക്കുന്ന സന്ദർഭത്തിൽ ഇന്ത്യൻ ഭരണഘടനയുടെ വക്താക്കളായി പ്രധാനമന്ത്രി മോദിയും ബിജെപിയും സംഘപരിവാറും മുന്നോട്ടുവരുന്ന കൗതുകക്കാഴ്ച നാം കാണുകയുണ്ടായി. ഭരണഘടനാ നിർമ്മാണ സമിതി ഭരണഘടനയുടെ ഉള്ളടക്കത്തെക്കുറിച്ച് ചർച്ച ചെയ്യുമ്പോൾ ന്യൂനപക്ഷ പരിരക്ഷ പോലെയുള്ള സുപ്രധാന വകുപ്പുകൾ ഉൾക്കൊള്ളിക്കുന്നതിനെ പൂർണ്ണമായും എതിർത്തുകൊണ്ടുള്ള ലേഖനങ്ങൾ ആർഎസ്എസ് നേതാവ് ഗോൾവാൾക്കർ പ്രസിദ്ധീകരിക്കുകയുണ്ടായി. ജമ്മുകാശ്മീരിന്റെ പ്രത്യേക പദവിയെ തുടക്കം മുതൽ തന്നെ ആർഎസ്എസ് എതിർത്തു പോന്നിരുന്നു. സ്വാതന്ത്ര്യത്തിനു ശേഷം തങ്ങളുടെ തീവ്ര ഹിന്ദുത്വ അജൻഡ പ്രചരിപ്പിച്ചു പോന്ന സംഘപരിവാറിന് കോൺഗ്രസിന്റെ ഭരണത്തകർച്ചയോടെ മൂന്നാം തവണയും അധികാരത്തിലെത്താൻ കഴിഞ്ഞു. അധികാരം കിട്ടിയ അവസരത്തിൽ മോദി കാശ്മീരിന്റെ സംസ്ഥാന പദവി തന്നെ ഇല്ലാതാക്കി; പ്രത്യേക പദവിയും ഇല്ലാതാക്കി. ഭരണഘടനയുടെ മതനിരപേക്ഷ വീക്ഷണത്തോട് പൂർണ്ണ വിയോജിപ്പാണ് സംഘപരിവാറിനുള്ളത്. രാമക്ഷേത്ര ഉദ്ഘാടനത്തോടെയാണ് ഇന്ത്യയ്ക്ക് പൂർണ സ്വാതന്ത്ര്യം ലഭ്യമായതെന്ന ആർഎസ്എസ് സർസംഘചാലക് മോഹൻ ഭഗവത്തിന്റെ പ്രസ്താവന അവരുടെ മുസ്ലീം വിരുദ്ധത പ്രകടമാക്കുന്നതാണ്. നമ്മുടെ ജനാധിപത്യത്തിന്റെ അടിസ്ഥാനശിലയായി ഭരണഘടന വാഗ്ദാനം ചെയ്യുന്ന എല്ലാ ജനാധിപത്യമൂല്യങ്ങളും തകർക്കാനുള്ള ബോധപൂർവ്വമായ ശ്രമം കേന്ദ്ര ഭരണാധികാരികൾ തുടരുകയാണ്. ഇതിന്റെ ഭാഗമായി മതനിരപേക്ഷതയെ അവർ തകർക്കുകയാണ്. അതിലൂടെ ജനാധിപത്യത്തിന്റെ തകർച്ച തന്നെയാണ് സംഭവിക്കുന്നത്.
ഭരണഘടനയ്ക്കും അതുറപ്പാക്കുന്ന ജനാധിപത്യ അവകാശങ്ങൾക്കും ഭൂമികയായി പ്രവർത്തിക്കുന്നത് ദേശീയ പ്രസ്ഥാനത്തിന്റെ സമര പൈതൃകമാണെന്നത് ഈ അവസരത്തിൽ ഓർക്കേണ്ടതുണ്ട്. ഗാന്ധിജി ദക്ഷിണാഫ്രിക്കയിൽ നിന്നും ഇന്ത്യയിൽ തിരിച്ചെത്തി കോൺഗ്രസിന്റെ നേതൃത്വം ഏറ്റെടുത്തതോടെ ജനകീയ പോരാട്ടങ്ങൾ കൂടുതൽ വിപുലമായും കരുത്തോടെയും നടക്കുകയുണ്ടായി. ബിഹാറിലെ ചമ്പാരൻ സമരം, ഗുജറാത്തിലെ കർഷക സമരങ്ങൾ, അഹമ്മദാബാദിലെ തൊഴിലാളി സമരങ്ങൾ, ഖിലാഫത്ത് സമരങ്ങൾ, നിയമനിഷേധ സമരങ്ങൾ, ജാലിയൻവാലാബാഗ് സംഭവം, വൈക്കം – ഗുരുവായൂർ സത്യഗ്രഹങ്ങൾ പിന്നാക്ക – -ദളിത് വിഷയങ്ങൾ ഉയർത്തി നടത്തിയ സമരങ്ങൾ എന്നിവയുൾപ്പെടെ സമൂഹത്തിലെ വിവിധ ജനവിഭാഗങ്ങളെ ദേശീയ സ്വാതന്ത്ര്യ പ്രസ്ഥാനവുമായി കണ്ണിചേർത്ത് ദശലക്ഷക്കണക്കിന് ജനവിഭാഗങ്ങളെ ബ്രിട്ടീഷ് വിരുദ്ധ സമരങ്ങളിൽ അണിനിരത്താൻ സാധിച്ചു. 1936 ൽ ലഖ്നൗവിൽ ചേർന്ന എഐസിസി സമ്മേളനത്തിൽ നെഹ്റുവിന്റെ പ്രസംഗത്തിൽ സോഷ്യലിസം ലക്ഷ്യമാക്കണം എന്ന് പറയുകയുണ്ടായി. തൊഴിലാളി – -കർഷക ജനവിഭാഗങ്ങളുടെ താൽപര്യം സംരക്ഷിക്കുന്ന തരത്തിലുള്ള സമൂഹ പുനഃസംഘടന ലക്ഷ്യമിടുന്നതായിരുന്നു പണ്ഡിറ്റ്ജിയുടെ പ്രസംഗം. കർഷക പ്രസ്ഥാനങ്ങൾ, വിദ്യാർത്ഥി പ്രസ്ഥാനങ്ങൾ, സാംസ്കാരിക രംഗത്തെ പ്രവർത്തനങ്ങൾ തുടങ്ങിയവയുടെയെല്ലാം വേഗതയേറിയസമരോത്സുകതയാണ് സ്വാതന്ത്ര്യപൂർവ്വ ദിനങ്ങളിൽ നാം കണ്ടത്. ശക്തിപ്പെട്ടുവന്ന കമ്യൂണിസ്റ്റ് പാർട്ടിയുടെ നേതൃത്വത്തിൽ തേഭാഗയും തെലങ്കാനയും പുന്നപ്ര – വയലാർ പോലുള്ള പോരാട്ടങ്ങളും ബോംബെയിലെ നാവിക തൊഴിലാളി സമരങ്ങളും, തൊഴിലാളി പ്രക്ഷോഭങ്ങളും തീവ്രമാക്കിയ ഒരു അന്തരീക്ഷത്തിന്റെ തുടർച്ചയിൽ രൂപപ്പെട്ട ഒന്നായിരുന്നു നമ്മുടെ ഭരണഘടനയുടെ അന്തഃസത്ത.
സ്വാതന്ത്ര്യാനന്തര ഇന്ത്യ അഞ്ചു ദശാബ്ദം പിന്നിട്ടപ്പോൾ കോൺഗ്രസിന്റെ അധികാര കുത്തക തകരുകയും സ്വാതന്ത്യസമര കാലത്ത് ബ്രിട്ടീഷ-്പക്ഷം ചേർന്ന് നിന്ന രാഷ്ട്രീയത്തിന്റെ വക്താക്കൾക്ക് അധികാരത്തിലെത്താനും മൂന്നാമതും അധികാരത്തിൽ തുടരാനും കഴിഞ്ഞു ഇതിനെത്തുടർന്ന് നമ്മുടെ ജനാധിപത്യം ഏറ്റവും വലിയ വെല്ലുവിളി നേരിട്ടുകൊണ്ടിരിയാണ്.
ഒരു ദശാബ്ദം പിന്നിട്ട മോദി ഭരണത്തെകുറിച്ച് സൂക്ഷ്മമായി പരിശോധിക്കുമ്പോൾ കൊട്ടിഘോഷിച്ചു പ്രചരിപ്പിക്കുന്ന സാമ്പത്തിക വളർച്ചയും അടിസ്ഥാന സൗകര്യ മുന്നേറ്റവും മിച്ചഭക്ഷ്യധാന്യ ഉൽപാദനവും വിദേശ രാജ്യങ്ങളിലുണ്ടെന്ന വിപുലമായ പ്രചരിക്കപ്പെടുന്ന അംഗീകാരവും നരേന്ദ്ര മോദിയുടെ വ്യക്തിപരമായ വലിയ നേട്ടമായി പ്രചരിപ്പിക്കുന്നത് നമുക്ക് നിത്യവും കേൾക്കാനാവുന്നുണ്ട്. മോദി ഭരണത്തിന് കീഴ്പ്പെട്ട ദൃശ്യ- – അച്ചടി മാധ്യമങ്ങൾ ഈ വായ്ത്താരി ആവർത്തിക്കുന്നതും നാം കാണുന്നുണ്ട്.എന്നാൽ വസ്തുത നേരെ മറിച്ചാണ് എന്നത് സുവ്യക്തമാണ്. ‘ജനങ്ങളുടെ ജനാധിപത്യ അവകാശങ്ങൾ പരീക്ഷിക്കുന്നതിലും ഭരണഘടനയുടെ നിയാമക തത്വങ്ങളായ സാമ്പത്തിക നീതിയും സാമൂഹ്യതുല്യതയും ഉറപ്പാക്കുന്നതിലും ഭരണകൂടം പൂർണ്ണ പരാജയമാണ് എന്ന് കാണാൻ കഴിയും. രാജ്യത്തിന്റെ പൊതുനിക്ഷേപം വഴി സ്വരൂപിച്ച അടിസ്ഥാന സൗകര്യങ്ങൾ അടുപ്പമുള്ള ചങ്ങാത്ത മുതലാളിമാർക്ക് കൈമാറിക്കഴിഞ്ഞു. ഇതോടൊപ്പം പ്രകൃതി വിഭവങ്ങളുടെ ഉടമസ്ഥാവകാശം കോർപ്പറേറ്റുകൾക്ക് നൽകുകയും ചെയ്തു. കോർപ്പറേറ്റ് നികുതി വെട്ടിക്കുറയ്ക്കുന്നതിനുപുറമേ ദശലക്ഷക്കണക്കിന് കോടി രൂപയുടെ നികുതി എഴുതിത്തള്ളി കോർപ്പറേറ്റുകളെ സഹായിക്കുകയും ചെയ്തിരിക്കുകയാണ്. ഈ കോർപ്പറേറ്റ്, വർഗീയ കൂട്ടുകെട്ട് നമ്മുടെ ജനാധിപത്യത്തിന് ഇന്ന് ഏറ്റവും വലിയ ഭീഷണിയായിരിക്കുന്നു.
ജനാധിപത്യ മൂല്യങ്ങൾ തകർത്തുകൊണ്ട് അമിതാധികാരത്തിയിലേക്ക് നമ്മുടെ ജനാധിപത്യ സംവിധാനത്തെ പ്രവർത്തിപ്പിച്ചത് അടിയന്തരാവസ്ഥക്കാലത്തായിരുന്നു. ഇടതുപക്ഷം ഉൾപ്പെട്ട ശക്തമായ അമിതാധികാര വിരുദ്ധ ചേരി രൂപപ്പെട്ടതും 1977 ൽ കോൺഗ്രസിന്റെ അധികാര കുത്തക നഷ്ടപ്പെട്ടതും ചരിത്രമാണ്.
മോദി ഭരണം അതിന്റെ ഏകാധിപത്യ വഴിയിലുള്ള സഞ്ചാരത്തിന്റെ ഭാഗമായി നമ്മുടെ പാർലമെന്ററി സംവിധാനത്തെ തകർക്കുന്ന സംഭവ പരമ്പരകളാണ് തുടർച്ചയായി ഇന്ത്യയിൽ അരങ്ങേറുന്നത്. പാർലമെന്ററി നിയമനിർമ്മാണ പ്രക്രിയ ഏതാണ്ട് നിർജീവമാക്കാൻ ഉള്ള പരിശ്രമമാണ് നടക്കുന്നത്. നിയമങ്ങൾ സൂക്ഷ്മപരിശോധന നടത്തുന്ന പാർലമെന്ററി സ്റ്റാൻഡിങ് കമ്മിറ്റികളെ നിഷ്ക്രിയമാക്കാനുള്ള ശ്രമമാണ് ബിജെപി നടത്തിയത്. മോദി അധികാരത്തിൽ വരുന്നതിനു മുൻപ് എഴുപത്തി അഞ്ചു ശതമാനം ബില്ലുകളും പാർലമെന്ററി കമ്മിറ്റികളുടെ പരിശോധനയ്ക്ക് വിധേയമാക്കിയിരുന്നു. എന്നാൽ ഒന്നാം മോദി ഭരണത്തിൽ ഇത് ഇരുപത്തി അഞ്ചു ശതമാനമായും 2019നു ശേഷം ഇത് പതിമൂന്ന് ശതമാനമായും ചുരുങ്ങി. 2020ൽ ഒരു ബില്ല് പോലും ഇത്തരം പരിശോധനയ്ക്കായി നൽകിയില്ല. കുത്തക – മുതലാളിയായ അദാനിക്ക് എതിരായി അമേരിക്കയിലെ ഹിൻഡൻബർഗ് എന്ന സ്വതന്ത്ര അന്വേഷണ സംവിധാനം പുറത്തുവിട്ട സാമ്പത്തിക ക്രമക്കേടുകളുടെ ഞെട്ടിക്കുന്ന വിവരങ്ങളും അദാനിക്ക് ലഭിക്കുന്ന കേന്ദ്രസർക്കാർ പിന്തുണയും സംബന്ധിച്ച വിവരങ്ങൾ ലോകത്തിനു മുൻപിൽ വന്നിരിക്കുകയാണ്; ഘട്ടത്തിൽ അദാനിക്ക് പ്രയാസം ഉണ്ടാകാനിടയുള്ള അദാനി കമ്പനിയുടെ സാമ്പത്തിക ക്രമക്കേടുകളും അഴിമതികളും പാർലമെന്റിൽ ചർച്ച ചെയ്യാതിരിക്കാനുള്ള ജാഗ്രത ഉറപ്പാക്കിയത് പ്രധാനമന്ത്രി തന്നെയായിരുന്നു. ഇതിന്റെ തുടർച്ചയായി അമേരിക്കയിൽ അദാനി കമ്പനി നിയമനടപടി നേരിട്ടപ്പോഴും പാർലമെന്റിൽ മോദിയുടെ പരിരക്ഷ അദാനിക്ക് ലഭിച്ചു.
പാർലമെന്റ് ചേരുന്ന ദിവസങ്ങൾ വെട്ടിക്കുറയ്ക്കുക, പാർലമെന്റിലെ സഭാധ്യക്ഷ പദവി ദുർവിനിയോഗം ചെയ്യുക എന്നിവയെല്ലാം തുടർ സംഭവങ്ങളായി മാറുകയുണ്ടായി.മോദിയുടെ മൂന്നാം വരവിൽ കാണുന്ന മാറ്റം ലോക്-സഭയിൽ ബിജെപിക്ക് തനിച്ചുണ്ടായിരുന്ന ഭൂരിപക്ഷം നഷ്ടപ്പെടുകയും പ്രതിപക്ഷ അംഗബലം ഗണ്യമായി കൂടുകയും ചെയ്തിട്ടുണ്ട് എന്നുള്ളതാണ്. എന്നിരുന്നാലും നിയമനിർമ്മാണ മുൻഗണനകളിൽ വർഗീയ അജൻഡകളും അമിതാധികാര പ്രവണതകളുമുള്ള നിയമങ്ങൾ മോദി സർക്കാർ കൊണ്ടുവരുന്നു. ഒരു രാഷ്ട്രം, ഒരു തിരഞ്ഞെടുപ്പുപോലുള്ള നിയമങ്ങൾ അത്തരത്തിലുള്ളതാണ്. പാർലമെന്റ് അംഗങ്ങളുടെ പ്രവർത്തനങ്ങളെ നിയന്ത്രിച്ചും പാർലമെന്ററി സംവിധാനത്തെ ദുർബലപ്പെടുത്തിയും മുന്നോട്ടു പോവാനാണ് കേന്ദ്രസർക്കാരിന്റെ നിരന്തരശ്രമം.
തിരഞ്ഞെടുപ്പ് കമ്മീഷൻ അതിന്റെ സ്വയംഭരണ സ്വഭാവത്തിൽ നിന്നും തുടർച്ചയായി പിന്നോട്ടുപോകുന്ന സ്ഥിതിയാണുള്ളത്. തിരഞ്ഞെടുപ്പ് കാലത്ത് തീവ്ര വർഗീയ പ്രചരണങ്ങളും ന്യൂനപക്ഷ വിരുദ്ധ പ്രസ്താവനകളും മോദിനടത്തുമ്പോൾ തിരഞ്ഞെടുപ്പ് കമ്മീഷൻ നിശബ്ദമാകുന്നതും നാം കണ്ടു. തിരഞ്ഞെടുപ്പ് തീയതി നിശ്ചയിക്കുന്നതിലും ഭരണനേതൃത്വത്തിന്റെ താൽപര്യം പരിഗണിക്കുപ്പെടുന്ന സ്ഥിതിയുണ്ടായി. തിരഞ്ഞെടുപ്പ് നടത്തിപ്പിന്റെ സുതാര്യത നഷ്ടപ്പെടുന്നത് ജനാധിപത്യത്തിന്റെ അടിത്തറയ്ക്ക് ക്ഷതമേൽപ്പിക്കുന്ന ഘടകമാണ്. തിരഞ്ഞെടുപ്പ് കമ്മീഷൻ അതിന്റെ സ്വയംഭരണസ്വഭാവത്തിൽ നിന്നും തുടർച്ചയായി പിന്നോട്ട് പോകുന്ന സ്ഥിതി വരുന്നു. ഇലക്ടറൽ ബോണ്ടിന്റെ കാര്യത്തിലും നിഷ്പക്ഷമായ നിലപാടല്ല തിരഞ്ഞെടുപ്പ് കമ്മീഷനിൽ നിന്നുണ്ടായത്. തിരഞ്ഞെടുപ്പ് തീയതി നിശ്ചയിക്കുന്നതിലും ഭരണ നേതൃത്വത്തിന്റെ താല്പര്യം പരിഗണിക്കുന്ന സ്ഥിതി വന്നു. തിരഞ്ഞെടുപ്പ് നടത്തിപ്പിന്റെ സുതാര്യത നഷ്ടപ്പെടുത്തുന്നത് ജനാധിപത്യത്തിന്റെ അടിത്തറ തകർക്കുന്നതിന് തുര്യമാണ്.
ഗവർണർ പദവിയെ ദുരുപയോഗം ചെയ്യുന്നത് പ്രതിപക്ഷം ഭരിക്കുന്ന സംസ്ഥാനങ്ങൾക്ക് പ്രശ്നം സൃഷ്ടിക്കുകയാണ്.സംസ്ഥാന താൽപര്യത്തിന് പകരം കോർപ്പറേറ്റ് – വർഗീയ അജൻഡ ഓരോ സംസ്ഥാനത്തും ഒളിച്ചുകടത്തുന്ന ഏജന്റുമാരായി മാറിയ ഗവർണർമാർ സംസ്ഥാനങ്ങൾക്ക് ബാധ്യതയാവുകയാണ്. കേരളം പോലെയുള്ള സംസ്ഥാനങ്ങളിൽ ആർഎസ്എസ് പ്രചാരക്മാരെ സർവകലാശാല വെെസ് ചാസലർമാരായും സിൻഡിക്കേറ്റ് അംഗങ്ങളായും നിയമിച്ചത് തികച്ചും ജനാധിപത്യ വിരുദ്ധ പ്രവർത്തനമാണ്. കേരളത്തിൽ കോൺഗ്രസും യുഡിഎഫും ഈ പ്രവർത്തനത്തിന് ബിജെപിയുടെ ഒപ്പമാണ്.
യൂണിവേഴ്സിറ്റി ഗ്രാന്റ്സ് കമ്മീഷൻ പുറത്തിറക്കിയ നിയമ ഭേദഗതികൾ സംസ്ഥാന സർവകലാശാല വി സി നിയമനം പൂർണമായും കേന്ദ്രസർക്കാരിനും അവർ നിശ്ചയിച്ച ഗവർണർമാർക്കും ലഭിക്കുന്ന തരത്തിലാണ്. സംസ്ഥാന ഭരണ ചെലവിൽ നിന്ന് പണം നൽകുന്ന സർവകലാശാലകളുടെ ഭരണ നിയന്ത്രണം സംഘപരിവാറിനും ആർഎസ്എസിനും ലഭ്യമാക്കാനുള്ള ശ്രമമാണ് നടക്കുന്നത് .
ഇന്ത്യയുടെ സവിശേഷമായ ദേശീയ വൈവിധ്യങ്ങളെ ഉൾക്കൊള്ളാൻ ദേശീയ പ്രസ്ഥാനത്തിനും ഭരണഘടനയ്ക്കും കഴിഞ്ഞതാണ് ഭാഷാ സംസ്ഥാന രൂപീകരണത്തിന് ഇടയാക്കിയത്. സാംസ്കാരികമായ യോജിപ്പിനും ഇത് സഹായിച്ചു. എന്നാൽ സംസ്ഥാന സർക്കാരുകളെ ദുർബലപ്പെടുത്തി കൂടുതൽ കേന്ദ്രീകരിക്കുകയെന്നത് ആർഎസ്എസ് നിലപാടാണ്. സ്വാഭാവികമായും അത് വേഗത്തിൽ നടപ്പിലാക്കാനാണ് കേന്ദ്രസർക്കാർ ശ്രമിക്കുന്നത്.സാമ്പത്തിക രംഗത്ത് വിഭവങ്ങൾ മുഴുവൻ കേന്ദ്രസർക്കാരിന് അനുകൂലമാക്കിയിരിക്കുകയും സംസ്ഥാനങ്ങൾക്കുള്ള കേന്ദ്ര വിഹിതം കുറച്ചു കൊണ്ടുവരികയും ചെയ്യുന്നു. 2016ലെ 41 ശതമാനം നികുതിവിഹിതം 2023 ൽ 35ശതമാനമായി കുറച്ചിരിക്കുന്നു. ജിഎസ്ടി നടപ്പിലാക്കപ്പെട്ടതോടെ നികുതി പിരിക്കാനുള്ള സംസ്ഥാനങ്ങളുടെ അധികാരത്തിന് നിയന്ത്രണം വന്നു. സംസ്ഥാനങ്ങൾക്ക് വിഹിതം നൽകേണ്ടതില്ലാത്ത വിധത്തിൽ സെസ്സും സർചാർജുകളും കേന്ദ്ര സർക്കാർ വർദ്ധിപ്പിച്ചുകൊണ്ടിരിക്കുന്നു. സംസ്ഥാനങ്ങൾക്ക് കടമെടുക്കാനുള്ള പരിധി വെട്ടിക്കുറച്ചുകൊണ്ട് മൂലധന നിക്ഷേപത്തിനായി കടമെടുക്കുന്ന കേരളം പോലുള്ള സംസ്ഥാനങ്ങളെ കേന്ദ്രം ദ്രോഹിക്കുകയാണ്.
പാർലമെന്ററി സംവിധാനത്തിൽ വിവിധ പാർട്ടികൾക്ക് വിവിധ സംസ്ഥാനങ്ങളിൽ അധികാരം ലഭിക്കുന്ന രാജ്യമാണ് നമ്മുടേത്. കേന്ദ്രത്തിലെ ഭൂരിപക്ഷം ഉപയോഗിച്ച് സംസ്ഥാനങ്ങൾക്കുനേരെ നടത്തുന്ന ബലപ്രയോഗങ്ങൾ ജനാധിപത്യത്തിന്റെ അടിത്തറ തകർക്കുയാണ്. കേരളം, കർണാടക തമിഴ്നാട്, തെലങ്കാന, ഡൽഹി, പഞ്ചാബ്, ഹിമാചൽ പ്രദേശ്, പശ്ചിമ ബംഗാൾ എന്നീ സംസ്ഥാനങ്ങളിൽ പ്രതിപക്ഷ സർക്കാരുകൾ ഭരണം നടത്തുമ്പോഴാണ് കേന്ദ്രം ഏകപക്ഷീയമായി ഇത്തരം നീക്കം നടത്തുന്നത്.
കേന്ദ്ര ഏജൻസികളായ ആദായ നികുതി വികുപ്പ്, ഇ ഡി ,സി ബി ഐ തുടങ്ങിയവയുടെ പൂർണമായ ദുർവിനിയോഗം മോദി സർക്കാർ നടത്തുന്നു. ഡൽഹി, ജാർഖണ്ഡ് എന്നീ സംസ്ഥാനങ്ങളിലെ മുഖ്യമന്ത്രിമാരെ ഒരു വർഷത്തിലധികം കാലം ജയിലിലടയ്ക്കാൻ കേന്ദ്രത്തിന് മടി ഉണ്ടായില്ല. കുറ്റപത്രം പോലും ഇവർക്കെതിരെ ഉണ്ടായിരുന്നില്ല. ജനങ്ങൾക്കിടയിൽ സ്വാധീനമുള്ള പ്രാദേശിക പാർട്ടികളെ ഭീഷണിപ്പെടുത്തി വരുതിയിലാക്കാനും പിളർത്താനും ശ്രമിക്കുമ്പോൾ ജനാധിപത്യത്തിലെ മാന്യതയും പരസ്പര ബഹുമാനവും ഇല്ലാതാവുന്നത് നാം കാണുകയാണ്. കള്ളപ്പണം തടയാനുള്ള പിഎംഎൽഎ നിയമം രാഷ്ട്രീയ എതിരാളികളെയും ജയിലിൽ അടയ്ക്കാൻ ഉപയോഗപ്പെടുത്തുന്നു.
യുഎപിഎ നിയമം ദുർവിനിയോഗം ചെയ്ത് പതിനായിരങ്ങളെ, പ്രത്യേകിച്ച് മുസ്ലിം മതന്യൂനപക്ഷങ്ങളെ ബിജെപി സർക്കാർ ജയിലിൽ അടയ്ക്കുകയാണ്. സാംസ്കാരിക പ്രവർത്തകർ, രാഷ്ട്രീയ നേതാക്കൾ, പത്രപ്രവർത്തകർ, മനുഷ്യാവകാശ പ്രവർത്തകർ എന്നിവരാണ് ഈ ജനാധിപത്യ നിഷേധത്തിന് വിധേയരായി മാറുന്നത്. മോദി സർക്കാർ ജമ്മു കാശ്മീരിന്റെ പ്രത്യേക പദവിയും സംസ്ഥാന പദവിയും ഇല്ലാതാക്കുകയും അതിനെ കേന്ദ്ര ഭരണ പ്രദേശമാക്കി മാറ്റുകയും ചെയ്തു. വർഷങ്ങൾ നീണ്ട പ്രസിഡണ്ട് ഭരണം അവസാനിപ്പിച്ച് തിരഞ്ഞെടുപ്പ് നടത്തുകയും അവിടെ നാഷണൽ കോൺഫറൻസ് നേതാവ് ഒമർ അബ്ദുള്ള മുഖ്യമന്ത്രിയാവുകയും ചെയ്തു. ജനാധിപത്യപരമായി തിരഞ്ഞെടുക്കപ്പെട്ട സർക്കാർ അധികാരത്തിൽ വന്നിട്ടും സംസ്ഥാന പദവി നൽകുക എന്ന അടിസ്ഥാന ജനാധിപത്യ ആവശ്യത്തോട് മോദിയുടെ കേന്ദ്രഭരണം മുഖംതിരിഞ്ഞു നിൽക്കുകയാണ്.
ജുഡീഷ്യറിക്ക് നേരെ പോലും സമ്മർദ്ദ തന്ത്രം പ്രയോഗിക്കുന്ന സ്ഥിതി എക്സിക്യൂട്ടീവ് ഭരണത്തിൽ നിന്ന് ഉണ്ടാകുന്ന ദൗർഭാഗ്യകരമായ സാഹചര്യത്തിൽ നാല് സുപ്രീംകോടതി ജഡ്ജിമാർ പത്രസമ്മേളനം നടത്തുന്ന സ്ഥിതി ഏതാനും വർഷങ്ങൾക്കു മുൻപ് നാം കണ്ടു. നമ്മുടെ ജനാധിപത്യത്തിന്റെ അടിസ്ഥാനശിലകളായ ഭരണഘടന സ്ഥാപനങ്ങളുടെ ജനാധിപത്യ ഉള്ളടക്കം ബിജെപി ഭരണത്തിൽ ചോദ്യം ചെയ്യപ്പെടുകയാണ്.
തൊഴിലാളികളുടെ തൊഴിൽ സുരക്ഷിതത്വവും മിനിമം കൂലിയും തൊഴിൽ സമയവും നിജപ്പെടുത്തുന്ന നിയമങ്ങൾ ആഗോളവൽക്കരണത്തിനും കോർപ്പറേറ്റുകളുടെ ലാഭത്തിനും അനുസരിച്ച് ഇല്ലാതാക്കുകയാണ് കേന്ദ്രം ചെയ്യുന്നത്. കാർഷികമേഖലയും കോർപ്പറേറ്റ് താല്പര്യങ്ങൾക്കനുസരിച്ച് പുനർനിർണയിക്കപ്പെടുകയാണ് ചെയ്യുന്നത്.
മാധ്യമ മേഖലയിൽ സ്വതന്ത്ര നിലപാടെടുക്കുന്ന പത്രപ്രവർത്തകരെ ബിജെപി സർക്കാരുകൾ ജയിലിൽ അടയ്ക്കുന്നു .സ്വതന്ത്ര പത്രപ്രവർത്തനവും അഭിപ്രായ സ്വാതന്ത്ര്യവും തടസ്സപ്പെടുത്തുന്നു. ഗുജറാത്ത് വംശഹത്യയെക്കുറിച്ച് സ്വതന്ത്ര അന്വേഷണം നടത്തിയ ബിബിസിയുടെ പ്രവർത്തനം നിർത്തിവെപ്പിച്ചതിനും നാം സാക്ഷിയാണ്.
1947ൽ സ്വാതന്ത്ര്യം കിട്ടിയ ഉടനെ ചേരിചേരായ്മയിൽ ഉറച്ചുനിന്നുകൊണ്ട് സ്വതന്ത്ര നിലപാട് സ്വീകരിച്ചു പോന്ന ഇന്ത്യ മോദിഭരണത്തിൻകീഴിൽ അമേരിക്കൻ ചേരിയിലെ ഒരു രാജ്യമായി തരംതാണു. ഇസ്രയേലിന്റെ പലസ്തീൻ ആക്രമണത്തിൽ ഇന്ത്യ സാമ്രാജ്യത്വ പക്ഷത്താണ് നിലയുറപ്പിച്ചത്. ഇത് കൊളോണിയൽ ഭരണകാലത്തെ ദേശീയ പ്രസ്ഥാന നിലപാടിന് കടകവിരുദ്ധമാണ്. ഈ തീവ്ര ന്യൂനപക്ഷ വിരുദ്ധ നിലപാടുകൾ നമ്മുടെ ജനാധിപത്യത്തിന്റെ യശ്ശസാണ് തകർക്കുന്നത്. ലോകത്ത് ജനാധിപത്യത്തിന്റെ മാതൃകയായിരുന്ന ഇന്ത്യയുടെ സ്ഥാനം മോദി ഭരണത്തിലെ ജനാധിപത്യധ്വംസനത്തിലൂടെ മങ്ങിത്തുടങ്ങിയിരിക്കുന്നു.
ജനാധിപത്യം, സാമൂഹ്യ തുല്യത, മതനിരപേക്ഷത ഫെഡറലിസം തുടങ്ങിയ വിഷയങ്ങളിലെ ഭരണവർഗ നിലപാടിനെതിരെ ശക്തമായ ബഹുജന സമരങ്ങൾ രൂപപ്പെടുത്തണം. വർഗീയതയും കോർപ്പറേറ്റ് ലാഭക്കൊതിയും സംയോജിപ്പിച്ച ഇന്നത്തെ മോദി ഭരണത്തിന്റെ ജനാധിപത്യ ധ്വംസനത്തെയും അമിതാധികാര പ്രവണതയെയും ചെറുത്തുതോൽപ്പിക്കേ ണ്ടതുണ്ട്. സാമ്രാജ്യത്വ വിരുദ്ധ സമരകാലത്ത് എന്നപോലെ വിവിധ വിഭാഗം ജനങ്ങളുടെ വിപുലമായ സമരനിര ഈ ദിശയിൽ വളർത്തിയെടുത്തുകൊണ്ടുമാത്രമേ ഈ അപകടകാലത്തെ മുറിച്ചു കടക്കാനാവൂ. ഈ പോരാട്ടം തുടരാൻ ഇടതുപക്ഷം പ്രതിജ്ഞാബദ്ധമാണ്. .